Category: blog

Vraag:
Hoe zie je de rol van behoeften in zen? Ik beoefen geweldloze communicatie volgens Rosenberg en daar zijn er fundamentele en levensbevestigende behoeften.

Roland Yuno Rech:
In zen moet men begrijpen wat je werkelijke behoeften zijn. Het zijn de gezonde behoeften. Het is belangrijk om jezelf te begrijpen en je werkelijke behoeften te kennen. Er zijn natuurlijk de basisbehoeften: voeding, behoefte aan onderdak, aan veiligheid en ook aan menselijk contact, de behoefte aan plezier. Het is belangrijk om plezier te hebben in het leven. Deze behoeften worden geactiveerd door ons ego, wat niet betekent dat deze slecht zijn, integendeel. Je moet proberen om op een gezonde manier in deze behoeften te voorzien, goed te eten, op een rustige, harmonieuze plek te leven, goed te slapen, voor je gezondheid te zorgen, vrienden te hebben, contacten te onderhouden. Dit zijn allemaal belangrijke behoeften voor het evenwicht van ons ego.

Ik denk dat de mens in wezen nog een andere zeer belangrijke behoefte heeft, een spirituele behoefte, de behoefte aan zingeving in het leven. In het verleden dicteerde religie de zin van het leven. Er is een Schepper, God; mensen zijn schepsels van deze God en moeten zijn geboden gehoorzamen, hem liefhebben en aanbidden. Kortom, ze moeten zijn wil doen om het koninkrijk der hemelen binnen te gaan. Dit is vrij eenvoudig omdat er een vooraf bepaald programma is.
Tegenwoordig geloven veel mensen niet meer in een God of volgen ze in ieder geval niet langer traditionele religies. Daarom lopen veel mensen verloren in hun leven omdat het geen zin meer heeft. Het is echter erg belangrijk voor de mens dat het leven zin heeft, zodat hij een manier van leven kan kiezen die in harmonie is met deze betekenis en z’n leven een richting geeft.

Ik denk dat zazen bijzonder geschikt is om zin in iemands leven te vinden, omdat we in zazen niet tevreden zijn met het leren kennen van onze psychologische, fysieke of sociale behoeften. Zazen maakt ons bewust van onze spirituele basisbehoefte, wat de zin van ons leven is. In zazen kunnen we ervaren dat we niet gescheiden zijn van alle wezens in het universum en dat we onderling afhankelijk zijn. Hieraan kunnen we betekenis voor ons leven ontlenen door de leer van de Boeddha te volgen. In die zin betekent onderlinge afhankelijkheid de noodzaak om solidair te zijn met alle wezens, voor hen te zorgen en hen te beschermen, en vervolgens met mededogen en welwillendheid om te gaan met alle levende wezens en hen te helpen ontwaken.

Ontwaken betekent bewust worden van de ware dimensie van iemands leven, wat niet beperkt is tot ons kleine ego. Wanneer iedereen ontwaakt voor deze dimensie van eenheid met alle wezens, kunnen er geen conflicten meer in de wereld zijn, omdat alle wezens zichzelf als broeders en zusters beschouwen. Om deze reden geloof ik dat de leer van Boeddha fundamenteel is om de huidige crisis in onze beschaving op te lossen. Mensen die hun identiteit of de zin van hun leven verloren hebben, hebben de neiging zich aan afzonderlijke gemeenschappen te hechten. Deze groepen staan ​​vaak op gespannen voet met elkaar en worden de bron van veel conflicten. Als je altijd bevestigt wat jou van anderen onderscheidt, wat je eigen identiteit definieert in tegenstelling tot een ander, zal dit vroeg of laat leiden tot conflicten van sociale, economische of politieke aard.

Om dit op te lossen, is er een echte spirituele revolutie nodig, niet enkel wetten die racisme of geweld verbieden. We hebben een ondersteuning nodig om ons echt verbonden te voelen met anderen. Deze band geeft ons leven zin. Dit wordt tegenwoordig door veel jonge mensen erkend, ook al beoefenen ze geen zazen. In plaats van na hun afstuderen zoveel mogelijk geld te willen verdienen, zoeken ze werk dat nuttig is voor anderen, om de samenleving van dienst te zijn. Dit toont aan dat er zo’n behoefte is. En ik geloof dat zazen ons helpt in contact te komen met die behoefte.

Ro-1809 08/20

(bron: http://www.zendoaachen.de/_guckstdu/text/guck-mondo-012.htm)

Flash Info – Annulering van het zomerkamp 2020

Beste vrienden,

Ons leven wordt al wekenlang gedomineerd door de pandemie van het Coronavirus. Voor sommigen is deze periode van isolatie nogal pijnlijk; voor anderen betekent het een kans om naar het essentiele terug te keren.

Wat we allemaal missen, denk ik, is zazen te beoefenen, de directe uitwisseling met onze leraren en de ontmoeting met onze vrienden van de Weg.

We plannen al een tijdje het zomerkamp in Godinne. De organisatoren en het ABZE-kantoor hebben nagedacht over alle mogelijke opties om de nodige veiligheidsmaatregelen te treffen om het risico op infectie te minimaliseren.

Uiteindelijk, na een grondige analyse, de uitdrukkelijke aanbeveling van Roland en de mening van de andere Godo’s van onze Sangha, kwamen we tot de conclusie dat de complexiteit van deze taak ons ​​niet in staat stelt om het kamp te organiseren.

Daarom moeten we helaas aankondigen dat we het zomerkamp van juli 2020 moeten annuleren.

Deze periode van pandemie is, zoals al het andere, een les. We moeten de gewoonten opgeven die ons dierbaar zijn en ons aanpassen aan een beperkt leven. Maar de dagelijkse praktijk, gyoji, gaat door. We hebben nog steeds ons lichaam, onze zafu en de flexibele geest die we ervaren in zazen, de geest die nergens op stagneert en die elke nieuwe situatie onmiddellijk verwelkomt.

Beetje bij beetje zullen de dojo’s hun deuren weer openen en zullen we zazen in kleine groepen kunnen oefenen. Later zal het mogelijk zijn om opnieuw samen te oefenen tijdens de zazen- en sesshindagen. En tot slot, volgend jaar, zal de Europese Sangha elkaar weer ontmoeten op het zomerkamp.

Zorg voor jezelf. Blijf geduldig en blijf verbonden met je omgeving, je dojo, je Meester of je leraar, en met de gehele Sangha.

Gasshô:

Silvia Leyer,
Voorzitster van het ABZE.

“Zazen is niet iets waarin een persoon beter zal worden als die ouder wordt. Als je zazen beoefent, is dat zazen. Dus of het nu goed of slecht gaat met je beoefening, je moet altijd naar de beoefening terugkeren.” ~ Kodo Sawaki

We moeten ons realiseren dat de crisis geen oefening is, net zoals het leven geen oefening is. De beleving, de ervaring IS, nu, onmiddelijk. Ongeacht onze levensomstandigheden, onze gemoedstoestand, onze wensen.

Natuurlijk kunnen we, in het licht van deze crisis, enkel maar wachten tot die voorbij gaat, maar dat mag geen stilstand zijn. We kunnen deze tijd gebruiken om na te denken: waarom maakt het me boos of verdrietig dat ik mijn mensen niet kan ontmoeten zoals ik dat wil? Dat ik niet kan gaan waar ik heen wil? Waarom ben ik bang dat er geen “normaal” meer is? Wat kan ik doen om anderen te helpen waarmee het echt niet goed gaat?

Elke leefomstandigheid, elke gebeurtenis, is een kans om ons leven met het zazen-vergrootglas en de brede zazen-blik te bekijken. Niet alleen wat ons ergert, bang maakt of irriteert. Maar ook alles wat er omheen zit: de kleine “normale” alledaagse dingen zoals de zonsopgang, de eerste bloeiende pioenroos, het blad papier dat door een grappige wervelwind van lucht opdwarrelt, de vreugde dat je gezond bent. En we mogen de brede visie niet vergeten die verder dan de horizon gaat, diegene die zorgt voor het welzijn van anderen, maar die ook de bezorgdheid over de klimaatverandering en het onrecht in de wereld bevat. Dit zijn projecten waaraan we allemaal moeten blijven verderwerken, voor onszelf, voor alle wezens en voor de hele wereld, omdat ze niet door de coronapandemie verdwenen zijn.

We moeten niet enkel verenigd zijn en elkaar helpen ​​in tijden van crisis. De crisistijd is het leven, het dagelijks leven is het leven. Geen oefening, geen time-out, geen pauze waarin men het spel stopt en later gewoon verder doet. Leef elk moment wakker, volledig, ongeacht hoe het zich presenteert, zonder evaluatie.

Uit een onderricht van Eveline Pascual

(bron: fb.me/zendo.aachen)

“Aangezien we bij het begroeten niet langer de hand kunnen schudden, is dit een kans om in plaats daarvan onze handen voor onze gezichten in Gasshô samen te brengen.
Meester Deshimaru zei: “Als je zazen niet kunt beoefenen, doe dan Gasshô.”

Gasshô laat ons de eenheid van lichaam en geest realiseren. Wanneer we iemand in Gasshô begroeten, drukken we onze eenheid uit met de persoon voor wie we buigen. Wie de dojo binnengaat en in Gasshô buigt, buigt voor de Boeddhanatuur, die in zazen gerealiseerd wordt.

Als we ons lichaam en onze geest laten openen door zazen, hoeven we niet meer te willen loslaten: zazen realiseert dat. De juiste praktijk is op zichzelf realisatie.

Ik wens je een goede praktijk-realisatie. Moge het je dagelijkse leven verderzetten en elk moment een gelegenheid zijn om te ontwaken, te ontwaken uit onze illusies, te ontwaken tot de realiteit. Goede beoefening!
I shin den shin.“

~ Roland Yuno Rech

(bron: fb.me/associationbouddhistezeneurope )